13. Armoede went nooit

Wednesday 16th March

Na de schoolbezoeken op weg naar een poor family, 'the poorest of the poor….' Ze wonen 'gratis' op een rommelig terrein bij de gratie van een rijke familie. De tegenprestatie is dat ze een oogje in het zeil houden op dat terrein. Wanneer de eigenaar echter gaat besluiten om dit stuk grond te verkopen of er een huis te bouwen, moeten zij weg en zijn ze opnieuw ‘homeless’.

Als je het terrein op loopt, komt de stank je tegemoet. Dat wat het huis moet zijn is een constructie van golfplaten. Moeder zit buiten met vijf kinderen, een kreupele oom blijft binnen. Eén zoon heeft het voorrecht om naar school te kunnen omdat hij gesponsord wordt door een liefdadiger. Waar vader is? Hij heeft het gezin verlaten. Waarom? Hij faalt in zijn eigen ogen omdat hij niet (goed) voor zijn gezin kan zorgen en hen niet kan geven wat ze hard nodig hebben, voedsel, kleding etc. Zijn trots als een vader is gekrenkt….

De problemen zijn daar alleen niet mee opgelost…de kinderen lijden honger, net als moeder en oom. Het snoepje dat ze van ons krijgen, is waarschijnlijk hun ontbijt van vandaag en misschien ook wel het avondeten van gister… Ze hebben geen toilet en vandaar dat de hygiënische omstandigheden verre van goed zijn en het enorm stinkt. Ze hebben geen geld om kleren te kopen en vijf van de zes kinderen kunnen dus niet naar school wat hun toekomst nóg onzekerder maakt. Zelfs Cecilia, die toch wel meer van dit soort situaties gezien heeft, was geschokt. Armoede went nooit….

Moeder is wat verlegen, teruggetrokken, beetje overweldigd. Het ena jongste meisje begon te huilen toen ze me zag en was ’n beetje bang voor me. Waarschijnlijk zag ze voor het eerst in haar leven ‘a white woman’….

Ik had het voorrecht om niet met lege handen te hoeven komen. In Nederland had ‘k van verschillenden van jullie al kleren, sjaals, speelgoed en snoep meegekregen en geld om hier iets te kunnen kopen! Fantastisch! Je wilt niet weten hoe dankbaar ze waren en hoe die kinderogen glommen…. Wat misschien een klein gebaar is voor ons omdat we vaak van onze overvloed kunnen geven, is voor hen van zo grote waarde!! Het is voor hen ook een concrete gebedsverhoring dat God leeft én zorgt! Mam, tante Co, tante Ike, Muoike Janke, Pauline en Marg, jullie zijn ’n grote blessing voor dit gezin (geweest).